ادیب صابر » دیوان اشعار » مقطعات » شمارهٔ ۶۲

آنها که بپرسند و ببخشند مرا چیز

از من به زبان و قلم و شعر بترسند

پس چونکه بترسند زشعر و قلم من

آنها که مرا چیز نبخشند و نپرسند