ادیب صابر » دیوان اشعار » مقطعات » شمارهٔ ۵۲

چو راه جوانی سپردم به فسق

به پیری ره توبه باید سپرد

مخند از جوانی که با فسق زیست

بر آن پیر بگری که بی توبه مرد