ادیب صابر » دیوان اشعار » مقطعات » شمارهٔ ۴۴

عالم که خوردنش همه غم باشد از جهان

بهتر ز جاهلی که نعیم جهان خورد

گرچه غذای جغد شود سینه تذرو

به زو همای اگرچه که او استخوان خورد