ادیب صابر » دیوان اشعار » مقطعات » شمارهٔ ۲۷

حرمت تو حسبی و نسبی است

حرمت نعمتی و مالی نیست

در دو صد شهر یکی نیست چو من

یک ده از بیست چو او عالی نیست؟