مشتاق اصفهانی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۲۰۵

ای برده بحسن از مه و خورشید گرو

وز داس جفاکشت وفا کرده درو

از کلبه اغیار بکاشانه ما

برخیز و بیا ولیک بنشین و مرو