مشتاق اصفهانی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۹۹

ایخسته دلم همیشه رنجور از تو

روزم ز سیاهی شب دیجور از تو

بی‌شعله خس و خار نمی‌سوزد و من

از دوری تو در آتشم دور از تو