مشتاق اصفهانی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۷۹

روشن کند اشک لاله‌گون دل من

سوز غم ز اندازه برون دل من

پیکیست ز آتش درون دل من

چون اشک کباب جوش خون دل من