مشتاق اصفهانی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۷۷

نه دم ز بلندی و نه از پستی زن

نه حرف ز نیستی نه از هستی زن

زین کوچه ره برون شدن نیست ترا

جامی بکش و بکوچه مستی زن