مشتاق اصفهانی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۵۶

کی دور ز آستانه‌ات می‌گردم

گر تیر زنی نشانه‌ات می‌گردم

هر شام چو پروانه شمع فانوس

تا صبح به گرد خانه‌ات می‌گردم