مشتاق اصفهانی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۵۵

یک چند منت دوست گمان میکردم

وز شوق فدایت دل و جان میکردم

از تیغ جفا عاقبتم کشتی و کاش

زآغاز ترا من امتحان میکردم