مشتاق اصفهانی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۲۶

از عشق فتد بخرمن صبر آتش

بارد عوض آب از این ابر آتش

برقیست محبت که ازو افتاده است

در جان مسلمان و دل گبر آتش