مشتاق اصفهانی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۲۴

ای مرحمتت هادی راه همه کس

فضل و کرمت پشت و پناه همه‌کس

از قهر تو جز درت کجا بگریزم

ای از تو بتو گریزگاه همه کس