مشتاق اصفهانی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۰۵

چندانکه بود نشاط از غم خوشتر

چندانکه بود سوز ز ماتم خوشتر

در کوی مغانست قدح نوشان را

ساغر خوش و ساغر دمادم خوشتر