مشتاق اصفهانی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۶۶

آنم که بدشت و کوه تا گردد باد

باشم من از آن پریوش حور نژاد

سرگشته بدشت چون ز لیلی مجنون

آواره بکوه چون ز شیرین فرهاد