مشتاق اصفهانی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۶۵

آنم که بود بدامن صحرا باد

تا ره سپرد بکوه پیچد فریاد

سرگشته چنان بکوه و دشتم بیتو

کز لیلی مجنون وز شیرین فرهاد