مشتاق اصفهانی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۵۵

زآنچه از ستمت بجان بیتاب گذشت

از چاره مرا کار بهر باب گذشت

رفت آنکه رسیده بود سیلم بکمر

اکنون چکنم که از سرم آب گذشت