مشتاق اصفهانی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۴۸

دردشت محبت که گلشن محزونست

ز آواز درائی جگرم پر خونست

بانگ جرس این اثر ندارد گویا

این ناله زار ناله مجنونست