مشتاق اصفهانی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۶

ای رشته بندگیت در گردن ما

هم از تو بود رو بتو آوردن ما

ما را بگنه مگیر از لطف که هست

زامید عطای تو گنه کردن ما