ای عالم نم عطای روز افزونت
مانند سحاب
عالم ز خم فیض ز حد بیرونت
مست می ناب
در جام همه ز لطف گوناگونت
صد رنگ شراب
من سوخته بر کناره جیحونت
از حسرت آب