مجد همگر » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۴۹۶

سبحان لله قد و خط و رخسارش

وان ابرو و چشم و لب شکر بارش

گوئی که به التماس من صورت کرد

نقاش قضا به مستطر و پرگارش