مجد همگر » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۴۸۶

ای دوست ز دوست تا توانی مگریز

آهسته که قدر ما بدانی مگریز

با افعی زهردار هم کاسه مشو

وز صحبت آب زندگانی مگریز