مجد همگر » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۴۶۹

با جوز عروس حجله بستند و سریر

جوزی چو پنیر دارد آن ماه منیر

بر خوانچه تعزیت بسی دید ستم

بر خوان عروسی نبود جوز و پنیر