مجد همگر » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۴۶۳

حالیست عجب با توام ای طیره حور

بی تو دل و دیده را نه روح است و نه نور

ای منزل تو دل و دل از هجر تو ریش

ای جای تو چشم و چشم از روی تو دور