مجد همگر » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۴۵۶

ای دوست تو غم با من غمساز گذار

خود عمر به عیش و طرب و ناز گذار

عیش شب و روز نیک خود را دریاب

روز بد و تیره شب به من باز گذار