مجد همگر » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۴۴۶

یار از پی کار مشکلم می گرید

بر سعی و امید باطلم می گرید

دم می دهد او مرا و چون هیزم تر

می سوزم و بر دود دلم می گرید