مجد همگر » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۴۲۱

از خوی بدت که هیچ بهتر نشود

آن بیند دل که دیده باور نشود

وان از تو نویسم که به صد عمر یکی

بر تخته تقدیر مصور نشود