مجد همگر » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۳۹۱

آنانکه چهان کنند و مردم سوزند

پیوسته مبارک شب و فرخ روزند

زینست مگر که پادشاهان جهان

دون پروری از زمانه می آموزند