مجد همگر » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۳۹۰

هرگز دل من یکدم بی غم نزند

تا غم به سرم نیاورد دم نزند

وین دیده که زد گریه به کارم برهم

تا خون نکند دل مژه برهم نزند