مجد همگر » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۳۸۱

گیرم که وفا و عهد را نام نماند

خود مهر منت در دل خود کام نماند

انگار که آمدن فراموشت شد

آئین سلام و رسم پیغام نماند