مجد همگر » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۳۶۲

بر نام تو چون نام رهی املی شد

نامم ز پی شعر تو بر شعری شد

مخدوم چو خوانی ام که از گردش بخت

خی نقطه بینداخت و دالم ری شد