مجد همگر » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۳۳۸

هر شب سپه غم تو راهم گیرد

حلق دل تنگ بی گناهم گیرد

هیچم غم خود نیست ولی ترسم از آنک

در آینه رخ تو آهم گیرد