مجد همگر » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۳۲۱

انگار که راز دل نهان دانم کرد

پیدا نکنم که غم چه با جانم کرد

با زردی رخساره چه تدبیر کنم

با سرخی آب دیده چه توانم کرد