مجد همگر » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۳۰۶

آن درد که کوه را خروشان دارد

وان سوز که آب بحر جوشان دارد

وان بار که پشت چرخ ازو گیرد خم

در سینه دلم چگونه پنهان دارد