مجد همگر » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۲۹۱

بی نام تو نقش سکه وارون گردد

بی یاد تو کام خطبه خوان خون گردد

زیبد که زبان خاطب الکن گردد

تا وضع زبان و دل دگرگون گردد