مجد همگر » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۲۸۵

گر یک نظرت بر من حیران افتد

بیچاره دلم در سر صد جان افتد

در خاک کف پات فتم بوسه زنان

چون تشنه که در چشمه حیوان افتد