مجد همگر » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۲۶۵

از آتش و آب دل و جانم فریاد

در آتش و آب چون توان بودن شاد

زینسان که چو خاک داد بربادم هجر

زین پس برساند به تو بر خاکم باد