مجد همگر » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۲۶۳

اقبال همائی ست در این کاخ فراخ

گستاخ پرنده هر دم از شاخ به شاخ

در کاخ به اقبال چه باشی گستاخ

کاین هر دو چو قلب شد نه اقبال و نه کاخ