مجد همگر » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۲۶۰

چونان نکند بخت از آن طایفه کوچ

کش بخته نماید ار کج و ارکج غوچ

می‌بینم و راستی نیاید ز کسی

کش ناصحه کور باشد و حاجبه لوچ