مجد همگر » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۲۵۶

نه دست که گیرم شکنی از مویت

نه پای که بگذرم شبی در کویت

پس دیده و گوشم ار نباشد شاید

چون نشنوم آواز و نبینم رویت