مجد همگر » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۲۳۸

دل با تو بسی به جان بکوشید و برفت

و امید ز پیوند تو ببرید و برفت

چون از چمن وصل تو نشکفت گلیش

دامن ز تو همچو غنچه درچید و برفت