مجد همگر » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۲۳۷

دردا که دل عاقلم از دست برفت

وز عمر همه حاصلم از دست برفت

دریاب که پای صبرم از جای بشد

باز آی که کار دلم ازدست برفت