مجد همگر » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۲۲۴

عمری به امید و آرزویت بگذشت

یکچند درآمد شد کویت بگذشت

با اینهمه در امید ناامیدی

عمرم همه در حسرت رویت بگذشت