مجد همگر » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۲۱۵

نه اهل بهشتی تو بدین سیرت زشت

نه درخور دوزخی بدین خوی و سرشت

از ننگ تو خاموش شود نار جحیم

وز عار تو رضوان بگریزد ز بهشت