مجد همگر » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۸۹

چون گل به میان خار می‌باید زیست

با دشمنِ دوست‌وار می‌باید زیست

خواهی که سخن ز پرده بیرون نشود

در پرده روزگار می‌باید زیست