مجد همگر » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۸۹

چون گل به میان خار می باید زیست

با دشمن دوست وار می باید زیست

خواهی که سخن ز پرده بیرون نشود

در پرده روزگار می باید زیست