مجد همگر » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۵۶

سیمرغ شهی گزید و خاموش نشست

بلبل نفسی خوش زد و محبوس نشست

شد بوم سپاهان وطن کرکس و جغد

زین زاغ که باز جای طاووس نشست