مجد همگر » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۴۵

با حکم خدایی که قضایش این است

می‌ساز دلا مگر قضایش این است

ایزد به کدامین گنهم داد جزا

توبه ز گناهی که جزایش این است