مجد همگر » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۰۷

از فرقت تو در تنم از جان بار است

بی دیدنت ازدیده مرا آزار است

بی قد تو باغ بر دلم زندان است

بی رنگ رخ تو گل به چشمم خار است