مجد همگر » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۰۶

بی دیدنت از دیده مرا آزار است

بی وصل تو با جهان مرا پیکار است

بی قد تو باغ بر دلم زندان است

بی رنگ رخ تو گل به چشمم خار است