مجد همگر » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۹۷

یاری دارم که عبرت ماه و خور است

سر تا پایش ز یکدگر خوبتر است

من با خرد و علم و هنر عاشق او

و او عاشق و رند و جاهل و بی هنر است