مجد همگر » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۹۴

جانا دل من که گنج اسرار خداست

مازار که آزردنش آزار خداست

در رد و قبول من که نیکم یابد

زنهار مکن حکم که آن کار خداست